کودک آزاری یک موضوع جدی است که نیاز به توجه و مداخله فوری دارد. گزارش کودک آزاری برای اطمینان از ایمنی و رفاه کودک درگیر بسیار مهم است. اگر به هر شکلی از کودک آزاری مشکوک هستید یا شاهد آن هستید، مهم است که اقدام کرده و آن را گزارش دهید.

مرحله 1: علائم کودک آزاری را بشناسید تشخیص علائم کودک آزاری ضروری است. این علائم بسته به نوع آزار، اعم از جسمی، عاطفی، جنسی یا بی توجهی می‌تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج عبارتند از صدمات غیر قابل توضیح، تغییر در رفتار، ترس، گوشه گیری، بهداشت ضعیف و رفتار جنسی نامناسب.

مرحله ۲: از ایمنی کودک اطمینان حاصل کنید اگر فکر می‌کنید کودکی در معرض خطر فوری یا در معرض آسیب جدی قرار دارد، فوراً با اورژانس یا اداره پلیس محلی خود تماس بگیرید.

مرحله 3: جمع آوری اطلاعات قبل از تهیه گزارش، تا حد امکان اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت جمع آوری کنید. این ممکن است شامل نام، سن، آدرس، اطلاعات تماس، و جزئیات مربوط به آزاردهنده مورد ادعای کودک باشد. هرگونه مشاهدات یا مکالماتی را که از نگرانی های شما حمایت می کند، مستند کنید.

مرحله 4: تعیین مرجع مناسب برای گزارش دادن به در بیشتر موارد، باید کودک آزاری مشکوک را به آژانس خدمات حفاظت از کودک یا بخش خدمات اجتماعی محله خود گزارش دهید. آنها مسئول بررسی گزارش های کودک آزاری و ارائه حمایت و مداخله لازم هستند.

مرحله 5: گزارش را تهیه کنید با استفاده از خط تلفن یا شماره تلفن گزارش دهی تعیین شده با مقام مربوطه تماس بگیرید. تمام اطلاعات مرتبطی را که جمع آوری کرده اید در اختیار آنها قرار دهید. برای پاسخ دادن به سوالاتی در مورد رابطه خود با کودک و دلایل مشکوک بودن به سوء استفاده آماده باشید.

مرحله 6: پیگیری پس از تهیه گزارش، مهم است که با آژانس پیگیری کنید تا مطمئن شوید که گزارش شما را دریافت کرده و اقدامات لازم را انجام می دهند. اگر اطلاعات یا نگرانی بیشتری دارید، آنها را در اختیار آژانس نیز قرار دهید.

نکاتی برای گزارش کودک آزاری:

1. به سرعت عمل کنید: برای جلوگیری از آسیب بیشتر به کودک، در اسرع وقت مشکوک به کودک آزاری را گزارش دهید.
2. بی طرف باشید: به حقایق پایبند باشید و هنگام تهیه گزارش از اغراق یا نظرات شخصی خودداری کنید.
3. حفظ محرمانه بودن: اطلاعات را محرمانه نگه دارید و فقط با مقامات مربوطه به اشتراک بگذارید.
4. جزئیات دقیق را ارائه دهید: دقیق باشید و اطلاعات دقیقی در مورد کودک، سوء استفاده کننده ادعا شده و حوادث آزار ارائه دهید.
5. شواهد سند: اگر مدرک فیزیکی دارید، مانند عکس یا اسناد مکتوب، آن را به مقامات ارائه دهید.
6. درگیر بمانید: با آژانس تحقیق همکاری کنید و برای هرگونه سوال یا مصاحبه بعدی در دسترس باشید.
7. از هویت خود محافظت کنید: در برخی موارد، ممکن است این گزینه را داشته باشید که به صورت ناشناس گزارش دهید. اگر در مورد ایمنی خود نگرانی دارید، این موضوع را با آژانس گزارش دهنده در میان بگذارید.
8. به غریزه خود اعتماد کنید: اگر چیزی اشتباه یا نگران کننده است، به غریزه خود اعتماد کنید و نگرانی های خود را گزارش کنید.
9. برای مقاومت آماده باشید: بدانید که برخی افراد ممکن است اتهامات سوء استفاده را انکار کنند یا آن را به حداقل برسانند. پایدار بمانید و به حمایت از ایمنی کودک ادامه دهید.
10. به دنبال پشتیبانی باشید: گزارش کودک آزاری می‌تواند از نظر احساسی چالش برانگیز باشد. برای حمایت در طول فرآیند با یک دوست قابل اعتماد، عضو خانواده یا مشاور تماس بگیرید.
11. خودتان را آموزش دهید: با علائم کودک آزاری و نحوه پیشگیری از آن برای محافظت بهتر از کودکان در جامعه خود آشنا شوید.
12. تعهدات قانونی خود را بشناسید: با قوانین و مقررات محلی در رابطه با گزارش کودک آزاری در حوزه قضایی خود آشنا شوید.
13. دیگران را به گزارش دادن تشویق کنید: آگاهی را در مورد گزارش کودک آزاری افزایش دهید و دیگران را تشویق کنید تا در صورت مشکوک شدن به سوء استفاده اقدام کنند.

این مراحل و نکات در حصول اطمینان از اینکه گزارش‌های مربوط به کودک آزاری به درستی بررسی می‌شوند و کودکان حمایت و حمایت لازم را دریافت می‌کنند، حیاتی هستند.